Proboszczowie Dulscy od 1741 roku
Ks. Franciszek Chmieliński – zmarł 10 kwietnia 1757r. pochowany u karmelitów w Oborach. Był proboszczem miejscowym za rządów biskupa Antoniego Sebastiana Dembowskiego herbu Jelita.
Ks. Marcin Grzybowski, kanonik płocki dziekan lipnowski, proboszcz Działyński, zarządzał parafią Dulsk zaledwie kilka miesięcy.
Ks. Jan Szybkowski – proboszcz który pracował w Dulsku do 1774r.
Ks. Antoni Rakowski – proboszcz z Radomina, dziekan rypiński, który przyszedł 1778r. do Lipna i umarł tam po 37 latach pracy, 1816r.
Ks. Józef Zakrzewski – zanotował pierwszy akt w Dulsku dnia 24 maja 1775r. Zostawszy dziekanem rypińskim przeniósł się do Świedziebnii 1779r. Dulsk zaś odwiedzali Andrzej Troszczyński z Radomina, Jan Krajewski wikary z Działynia, Minetti i Kilichowski franciszkanie z Dobrzynia nad Wisłą.
Ks. Wojciech Wieluński był dwa lata 1780-1781.
Ks. Szymon Kszywkowski proboszcz z Ruża. Był w Dulsku dwa lata od 20 października 1781r. Urodzony w ziemi zawkrzeńskiej w 1728r., wyświęcony na subdiakona w 1760r. w wielką sobotę 5 kwietnia przez biskupa płockiego Hieronima Antoniego Szeptyckiego herbu Łada, na diakona 8 maja 1760 r. przez biskupa płockiego Jana Załuskiego, na prezbitera 11 maja 1760 r. Wysłany na parafię dulską przez archidiakona dobrzyńskiego i oficjała płockiego ks. Michała Mdzewskiego 20 października 1781 r.
Ks. Rajnald Górkowski od 1784, karmelita bosy, po nim przez dwa lata opiekował się kościołem w Dulsku Szymon Krzywkowski z Ruża.
Ks. Andrzej Grabowski – urodzony w Kaszubach. Zmarł około 1807r. pochowany w Golubiu. W 1765 r. wstąpił do karmelitów w Gdańsku – świecenia otrzymał w Poznaniu w 1769 r. W roku 1769 mieszkał w klasztorze kłodawskim. Stąd z powodu nieporozumień z braćmi wyjechał do Rzymu, gdzie uzyskawszy od generała zwolnienie z zakonu, przeszedł do kanoników regularnych i znowu przybył do ich Kolegium w Kłodawie. Za pewne uchybienia został wydalony ze zgromadzenia i diecezji poznańskiej, w której granicach Kłodawa leżała, przyjęty do płockiej, osiadł na probostwie dulskim. Doznanych uraz długo zapomnieć nie mogąc, mścił się za wyrządzone sobie od starszych zakonu przykrości na młodszych braciach. Raz ubliżył karmelitom oborskim na kazaniu w Dulsku (1793), za co oskarżony przed konsystorzem Górzyńskim skazany został na odwołanie zarzutów wobec zgromadzonego ludu i dwóch zakonników z klasztoru oborskiego. Był także jakiś czas vice-dziekanem rypińskim który wizytował i poświadczał akta metryczne. Wskutek nieporozumień z kolatorem (właścicielem majątków) mającym wpływy u rządu pruskiego, ks. Grabowski został obwiniony za przestępstwa polityczne, pozbawiony został probostwa i osadzony w płockim więzieniu. Po kilku latach uwolniony, bez przytułku i sposobu do życia, stary, nędzny, opuszczony, z torbą żebracza łaził po wsiach prosząc o chleb. Najczęściej bawił u dawnych swych parafian w Dobrzyniu, gdzie też zakończył ziemskie tułactwo w mieszczańskiej stodole ok. roku 1807.
Ks. Teodor Tomaszewski. Urodzony w Służewie na Kujawach 14.III.767r. W Dulsku był od 12.X.1804r. do swojej nagłej śmierci w 21.IX.1831r. Uczył się w szkołach toruńskich, przechodząc przez wszystkie klasy aż do retoryki, po skończeniu której wstąpił do „Zakonu Świętego Patriarchy Dominika”. W zakonie poznał dialektykę, logikę, fizykę, metafizykę, filozofię, teologię moralną, spekulatywy. Święcenia kapłańskie otrzymał w roku 1791. Jako zakonnik dominikański pełnił funkcję kaznodziei w Chełmnie, a później promotora bractwa różańcowego w Strzygach. 9 listopada 1804 otrzymał sekularyzację.
Ks. Mikołaj Gąsiorowski – proboszcz z Płonnego. Po nagłej śmierci Ks. Tomaszewskiego władza diecezjalna pieczę nad osieroconą parafią powierzyła proboszczowi z Płonnego ks. Mikołajowi Gąsiorowskiemu, rodem ze wsi Sino-Góra blisko Żuromina. Po wysłuchaniu nauk w szkole reformatów żuromskich i seminaryjum płockim i przyjęciu wyższych święceń w r. 1819, ks. Mikołaj osiadł jako wikary przy kościele Unieckim w Mławie. Stąd po dwóch latach przeszedł do Szpetala nad Wisłą pod Włocławkiem, a potem (1828r.) otrzymał prezentę (w prawie kanonicznym, prawo do przedstawienia kandydata na urząd kościelny) i instytucję na probostwo w Płonnem, gdzie pracując mimo podeszłego wieku, cieszył się zdrowiem. Był szanowany przez obywateli i kolegów . Szeroko znany jako dobry sąsiad i wzorowy gospodarz.
Ks. Adam Orłowski. Przybył do Dulska 6 listopada 1832r. Urodzony w Raczycach w parafii Lubowidz. Uczył się w Żurominie i w Warszawie u księży Misjonarzy, do których wstąpił. Po skończonych studiach i przyjęciu święceń uczył w seminarium w Krakowie i Włocławku. Opuściwszy zgromadzenie dla słabości zdrowia, szukał polepszenia w wiejskiej ustroni. Przyzwyczajony do wspaniałych kościołów, nie mógł obojętnie patrzeć na ubóstwo dulskiego i pragnął jego stan polepszyć. Zmarł dnia 14 stycznia 1850r. mając 54 lata, pochowany w Dulsku przy drzwiach od strony plebanii.
Ks. Antoni Szulc. Rodem z Płocka. Misjonarz, proboszcz mazowiecki i dziekan lipnowski (1866), gorliwy pasterz i miłośnik nauk, który po dwóch latach pracy na wikariacie w Lipnie (1811-1813), przez 37 lat służył parafii Mazowsze do r. 1850, kiedy w nagrodę za żarliwa pracę wbrew własnej woli powołany został na kanonie (urząd kanonika) do Płocka.
Ks. Ludwik Lewandowski. Urodził się we wsi Noskowo koło Zakroczymia. Ze świadectwem ukończonych szkół płockich wstąpił do seminarium w Pułtusku (do r. 1864 w diecezji płockiej dwa były seminaria; w Płocku uczyli Misjonarze, w Pułtusku świeccy); po wyświęceniu wikariował lat dwa w Ostrołęce, rok rządził parafią Szpetal. Zmarł 20 grudnia 1860r. mając 33 lata, pochowany przy kościele w Dulsku.
Ks. Maciej Zagłoba Smoleński, używający kryptonimu M.S. (ur. 23 lutego 1832 we wsi Grabienice Małe k. Ciechanowa – zm. 8 października 1899 r. w Krakowie). Miał braci Juliana, księdza i tłumacza oraz Władysława, historyka Mazowsza. Syn rodziny szlacheckiej Józefa i Balbiny ze Smosarskich. Nauki pobierał w Mławie, Płocku i Akademii Duchownej w Warszawie, którą ukończył w 1858r. Początkowo pracował jako wikariusz w Lipnie. Po roku pracy przy parafii lipnowskiej otrzymał nominację na profesora Seminarium Duchownego w Płocku. W 1862r. na skutek prośby parafian lipnowskich został mianowany katechetą pięcioklasowej szkoły w Lipnie. Nominację tę Komisja Rządowa WRiOP (Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego) w Warszawie odrzuciła. Od 2 marca 1861 r. był proboszczem w Dulsku w ziemi dobrzyńskiej oraz administrował Dobrzyniem nad Drwęcą. Razem z właścicielem tej wsi, Aleksandrem Wysockim prowadził śmiałą działalność w okolicy przeciwko zaborcy rosyjskiemu, za co otrzymał od władz surowe nagany. Za sprzyjanie Powstaniu Styczniowemu został postawiony przed sądem i zesłany do Rosji. Wkrótce wrócił i 1 sierpnia 1865r. otrzymał parafię w Lipnie. Za patriotyczne kazania został aresztowany rozkazem generała – policmajstra Królestwa Polskiego z dnia 2 lutego 1866r. i 24 lutego zesłany na dwa lata do klasztoru w Oborach, gdzie internowano księży oskarżanych o udział lub popieranie powstania. Zbiegł w dniu 30 października 1866r. za granicę, na wiadomość, że władze carskie zbierają dalsze informacje o jego działalności patriotycznej. Przez kilka lat pracował jako wikariusz w czeskim Hradczynie pod Praga, a następnie przeniósł się do Galicji. Pełnił funkcję kapelana Sióstr Szarytek w Załoźcach (obecnie Ukraina), a następnie wikariusza w Wielopolu. Od 1876r. był proboszczem w Domosławicach koło Brzeska. Zasłużony dla miejscowej szkoły – 4 października 1888r. dokonał poświęcenia murowanego – parterowego budynku szkolnego, określanego jako: …wspaniały i drugi po kościele – świątynią ducha” (będący). Pozostawił po sobie wiele cennych prac: m.in. skończoną 15 sierpnia 1868r. w Załoźcach i wydaną w 1869 we Lwowie pracę p.t. „Cztery kościoły ziemi dobrzyńskiej” (Obory, Ruże, Dulsk, Dobrzyń n. Drwęcą) oparte na materiałach przejrzanych podczas internowania w klasztorze oborskim, ponadto „Opis monograficzny kościoła parafialnego w mieście Lipnie” oraz artykuły do „Encyklopedii Kościelnej”, wiele artykułów dla „Przeglądu Katolickiego” (wiadomość historyczna o kościele w Oborach) oraz dla „Korespondenta Płockiego” (Dwa Dobrzynie). Pozostawił po sobie pamiętnik doprowadzony do roku 1866. Jest autorem powiastki dla młodzieży „Siostra Wiktoryja – podług prawdy” wydanej w 1870 r. drukiem Teodora Heneczeka w Niemieckich Piekarach (113 stron).
Ks. Paweł Dzierżyk – franciszkanin zamieszkały od lat sześciu w Dobrzyniu. Zarządzał parafią Dulsk od 24 lutego 1866r. Od tej pory kościół parafialny stał nieużywany, a mieszkańcy Dulska chcąc sie pomodlić lub załatwić jakiekolwiek obowiązki religijne musieli pofatygować się do Dobrzynia.
Ks. Jan Spira – ur. w Siewierzu w 1839r. zm. 1911r. Proboszcz parafii Dulsk przed 1889-1909r. Pochowany na cmentarzu w Dulsku.
Ks. Stanisław Nowak – proboszcz Dulski w latach 1921-1939 (1942). Urodzony 4 listopada w Radziwiu koło Płocka. Syn Szymona i Ludwiki ze Śliwińskich. Po ukończeniu szkół w Płocku i Gostyninie, a następnie Liceum Diecezjalnego w Płocku wstąpił do miejscowego Seminarium Duchownego. Święcenia kapłańskie przyjął 25 maja 1921 roku. Przez 10 lat był wikariuszem w Pułtusku, a od 25 września 1930 roku proboszczem w Dulsku koło Dobrzynia nad Drwęcą. W sierpniu 1939 roku został zmobilizowany do armii polskiej w charakterze kapelana. Po kapitulacji uniknął niewoli i powrócił na probostwo. 21 października tegoż roku został aresztowany przez miejscowych kolonistów niemieckich i wydany gestapo w Rypinie. 30 października 1939 roku uwięziony wraz z grupą księży z powiatu rypińskiego w klasztorze w Oborach. 22 lutego 1940 roku został wywieziony do więzienia w Grudziądzu, a w marcu tegoż roku do obozu koncentracyjnego w Stutthofie. 10 kwietnia znalazł się w obozie w Sachsenhausen, a w grudniu w obozie w Dachau, gdzie otrzymał numer obozowy 22484. Na skutek skrajnego wyczerpania ciężkich prac i głodu, utracił zdrowie. Został zakwalifikowany do grupy inwalidów i 12 sierpnia zamordowany w komorze gazowej. Ciało jego spalono w krematorium.
Księża w parafii Dulsk po II wojnie światowej
Po zakończeniu działań wojennych kościół w Dulsku nie miał stałego administratora – proboszcza. Posługę duszpasterską sprawowali proboszczowie
z parafii sąsiadujących. Z parafii Ruże ks. Smoliński Mieczysław . Proboszcz z parafii Radomin ks. Romuald Bralczyk – następnie proboszcz Ruża oraz parafii Rogowo. Pomocą służyli również Ojcowie Karmelici z Obór.
Ks. Stanisław Raczkowski – pierwszy powojenny proboszcz Dulska do 1967r. Dzięki jego staraniom odmalowano 1966 r. polichromię kościoła z pięknymi malowidłami na suficie i ścianach , zakupiono Tabernakulum i żyrandole. Uporządkował teren przykościelny zakładając z nieużytków rolnych park ” w którym rosły różnego rodzaju krzewy ozdobne, modrzewia i inne rośliny ogrodowe. W latach 1967-1980 pełnił obowiązki proboszcza w Parafii pw. św. Stanisława BM w Sieluniu.
Ks. Józef Urbański, proboszcz w latach 1967-1974. Następnie proboszcz parafii pw. św. Wawrzyńca w Rogotwórsku.
Ks.kan. Stefan Migrała, przybył z parafii pw. Św. Trójcy z Rypina, w której był wikariuszem w latach 1970-1974. Urodzony 2 września 1926 r. Święcenia kapłańskie przyjął 21 czerwca 1953 r. W 1997 roku odznaczony tytułem kanonika. Zmarł 7 stycznia 2008r. Pochowany w parafii pw. św. Katarzyny w Radzikach do której przybył z Dulska.
Ks. Joniak Maksymilian, ur.3 stycznia 1935 r. w parafii pw. św.Antoniego w Łukomie. Święcenia kapłańskie przyjął 11 czerwca 1961. Następnie był proboszczem w miejscowości Szczawin do 2000. Emeryt od 1 lipca 2000. Zamieszkały na terenie parafii pw. św. Maksymiliana Kolbego, w Płocku od 13 września 2007. Zmarł 29.10.2009r.
Ks. Roman Stefan Kaczorowski. Urodzony 17 kwietnia 1946 w parafii pw. św. Wita, Modesta i Krescencji w Sierpcu. Święcenia kapłańskie przyjął 18 czerwca 1972r. Obecnie proboszcz parafii Lutocin.
Ks. kan. Marian Łuniewski , ur. 8 września 1945 r.w parafii pw. św. Doroty, Rosochate. Święcenia kapłańskie przyjął 14 czerwca 1970 r. W parafii Dulsk pracował przez kilka miesięcy w 1987. Od 12 czerwca 2006 proboszcz parafii pw. św. Apolonii, Borkowo – Sierpc.
Ks. Marian Matusiak, ur. 8 września 1950 roku w parafii pw. św. Jana Chrzciciela w Szwelicach , święcenia kapłańskie przyjął 16 czerwca 1974 r. Obecnie proboszcz parafii Siemiątkowo. W Dulsku pracował w latach 1987-1998. Dzięki jego obecności w parafii dokonano generalnego remontu kościoła w 1994r. Wymieniono spróchniałe elementy drzewne kościoła. Wykonano nowy fundament, podniesiono całą świątynię na wys. ok. 40 cm. Ułożono nową podłogę oraz obito ściany boazerią. Powiększona została kruchta.
Ks. Krzysztof Szwejkowski. Proboszcz Dulska od 22 lutego 1998 roku do lipca 2009. Ur. 1 lipca 1957 roku w parafii pw. św. Jana Chrzciciela w Krasnem. 14 sierpnia 2003 został mianowany wicedziekanem dek. Dobrzyń n. Drwęcą. W ciągu jedenastu lat posługi w parafii dokonał wielu znaczących inwestycji. Zostało zmienione ogrodzenie cmentarne , ogrodzenie terenu przy budynkach parafialnych. Wyremontował pomieszczenia plebanii. Został zakupiony w miejsce uszkodzonego dzwon. Odnowiono Tabernakulum oraz obraz Matki Boskiej Niepokalanej w ołtarzu głównym. 20 czerwca 2009 roku decyzją Biskupa został mianowany proboszczem parafii pw. św. Mikołaja, Lipowiec Kościelny.
Ks. Jarosław Maciej Jastrzębski. Urodzony w Sierpcu 04.08.1967r. Ochrzczony 15.08.1967r. w Zielonej Mławskiej. Święcenia kapłańskie przyjął 13.06.1992r. Proboszcz Dulska od 19 lipca 2009r. do 13 sierpnia 2016r. Decyzją Biskupa został mianowany proboszczem parafii pw. św. Stanisława BM w Strzygach.
Założył cieszącą się popularnością parafialną stronę internetową. W wyremontowanym pomieszczeniu gospodarczym założył Klub Stodoła – miejsce spotkań dla dzieci i młodzieży z czynnym kominkiem. Utworzył przy kościele Park Papieski im. Św. Jana Pawła II. Dokonał gruntownego remontu połowy pomieszczeń na plebanii (m.in. kancelarii parafialnej). Wycięto na cmentarzu drzewa zagrażające bezpieczeństwu. Wybudowano kapliczkę na cmentarzu. Położono kostkę brukową i granitową na parkingu i alejach. Wyremontowano kapliczkę w Sokołowie. Dokonano konserwacji drewnianej elewacji świątyni, ocieplono i zakonserwowano strych kościoła i więźbę dachową. Oczyszczono i pomalowano dach kościoła. Odrestaurowano zabytki ruchome w kościele: chrzcielnicę, ambonę, wszystkie obrazy i rzeźby z ołtarzy bocznych. Wycyklinowano podłogę w świątyni. Wykonano remont grobowca Józefa Wysockiego przy kościele. Odnowiono parkan przy kościele od strony drogi. Odrestaurowano 3 feretrony. Zakupiono system multimedialny do kościoła. Zbudowano nowy konfesjonał. Wprowadzono relikwie św. Jana Pawła II.
Ks. Maciej pełnił także funkcje kapelana Ochotniczej Straży Pożarnej: powiatowego (Golub – Dobrzyń) i gminnego (Radomin).
Jako proboszcz parafii pw. Wniebowzięcia NMP w Dulsku realizował wiele zadań wychowawczo – oświatowych dla dzieci i młodzieży z jednostkami samorządowymi; Urzędem Marszałkowskim, Gminą w Radominie, Starostwem Powiatowym w Golubiu – Dobrzyniu:
– 2016 – zadanie pn „Wiosna w sercach naszych”
– 2015 – zadanie pn. „Muzyczne wariacje z Fryckiem”
– 2014 – zadanie pn. „Aktywność sportowa – pasja, zdrowie i styl życia” dot. organizacji pozalekcyjnych zajęć o charakterze rekreacyjno – sportowym dla dzieci i młodzieży
– 2014 – zadanie pn. „W poszukiwaniu autorytetu…śladami Jana Pawła II” dot. zorganizowania czasu wolnego dla dzieci i młodzieży, wartość zadania:
– 2013 – zadanie pn. „Podróż do źródeł… w poszukiwaniu własnej tożsamości” dot. organizacji zajęć pozalekcyjnych dla dzieci i młodzieży zagrożonej wykluczeniem społecznym
– 2013 – zadanie pn. „Chcę przeżyć przygodę, jadę nad wodę” – obóz rekreacyjno-turystyczny” dot. zorganizowania czasu wolnego dla dzieci i młodzieży
– 2012 – zadanie pn. „Archipelag możliwości” dot. organizacji zajęć pozalekcyjnych dla dzieci i młodzieży zagrożonej wykluczeniem społecznym
– 2011 – zadanie pn. „Wakacje z uśmiechem – wycieczka edukacyjno – krajoznawcza” dot. organizacji czasu wolnego dla dzieci i młodzieży zagrożonej wykluczeniem społecznym
– 2011 – zadanie ekologiczne pn. „Jesteś odpowiedzialny za swoje drzewo. Oswajamy się z ekologią”
Zorganizował wiele pielgrzymek, wycieczek rajdów rowerowych dla rodzin (np. „Majowe Rowerowe”).
Pamiątkowe filmy z powyższych zadań można obejrzeć na: https://www.youtube.com/user/ParafiaDulsk
Ks. Wojciech Zaleśkiewicz. Proboszcz Dulska od sierpnia 2016r. do 3 lipca 2021r.
Od dnia 13 sierpnia 2016 r. do 28 czerwca 2021 r. dokonano następujących remontów i inwestycji:
⇒ pomalowano połowę kościoła na zewnątrz od str. południowo-zachodniej, pomalowano dach na kruchcie i rynny wokół kościoła, odrestaurowano figury Świętych Piotra i Pawła w ołtarzu głównym, odrestaurowano mensę z ołtarza głównego, wymieniono mikrofony na ołtarzu głównym i na ambonce, kupiono nowy zestaw mikrofonów bezprzewodowych, zakupiono nowy laptop do sterowania multimedialnego, zainstalowano przycisk elektrycznego zabezpieczenia p.poż. kilkakrotnie naprawiano i strojono organy, w trzech etapach odrestaurowano ołtarz główny, w dwóch etapach odrestaurowano część ołtarza bocznego Św. Trójcy., przed kościołem odnowiono figurę Matki Boskiej, odnowiono figurę Najśw. Serca Pana Jezusa w parku Św. Jana Pawła II.
⇒ Dzwonnica: Zainstalowano nowe napędy dzwonów sterowanych elektronicznie. Pomalowano od dołu elementy drewniane.
⇒ W kaplicy w Sokołowie pomalowano wnętrze i dwukrotnie dach na kaplicy oraz wszystkie elementy metalowe wokół kaplicy. Założono daszek nad drzwiami wejściowymi na zewnątrz, odnowiono figurę Matki Boskiej.
⇒ Otoczenie kościoła: polano asfalt drogi poprzecznej za dzwonnicą, zainstalowano lampę punktową oświetlającą kościół od strony plebanii,
posadzono nowe drzewa w miejsce wyciętych, podcięto gałęzie na drzewach, które pozostały.
⇒ Plebania i otoczenie: malowanie w 2016, remont i umeblowanie kuchni w 2016, piec w kotłowni na olej opałowy wymieniony palnik z osprzętem na nowy w 2020 r., naprawiono więźbę dachową w 2018 r., obrobiono kominy na strychu w 2018 r.
⇒ Budynek gospodarczy (stodoła), który m.in. pełni funkcję magazynu – garażu: wymieniono drzwi (wrota) na metalowe, dokonano kapitalnego przeglądu i naprawy dwóch kosiarek i wykaszarki, zakupiono nowy odkurzacz marki Karcher.
⇒ Cmentarz Grzebalny: położono kostkę brukową na alei głównej, wykonano nową bramę i furtki, spłacono leasing i wykupiono kontener duży na plastik i szkło, wykonano mały kontener na ziemię i naturalne kwiaty, odnowiono i przywrócono do użytku studnię, zamontowano monitoring nad kontenerami i wejściem.
Ks. Jarosław Kowalczyk. Proboszcz Dulska od 4 lipca 2021 r.
Księża spoczywający w Dulsku
Ks. Teodor Tomaszewski ur.14 marca 1767r w miejscowości Służewo. Uczył się w szkołach toruńskich, przechodząc przesz wszystkie klasy aż do retoryki, po skończeniu której wstąpił do „Zakonu Świętego Patriarchy Dominika”. W zakonie poznał dialektykę, logikę, fizykę, metafizykę, filozofię, teologię moralną i spekulatywy. Święcenia kapłańskie otrzymał w roku 1971. Jako zakonnik dominikański pełnił funkcję kaznodziei w Chełmnie, a później promotora bractwa różańcowego w Strzygach. Komendę od Konsystorza Płockiego na probostwo dulskie otrzymał 12 września 1804 r., zaś 9 listopada otrzymał sekularyzację.
Zmarł 21 września 1831r. – pochowany jest na cmentarzu cholerycznym wraz z mieszkańcami parafii.Cmentarz nieczynny. Co do w/w cmentarza położony jest w północno – zachodniej części wsi Dulsk poza zabudowaniami, na rozciągniętym wzgórzu, stanowiącym krawędź nadzalewowej pradoliny rzeki Ruziec. Wzmiankowany w 1869 r. przez księdza Michała Smolińskiego (również proboszcza w latach 1861-1865) o tym, że w 1831r. na wskutek panującej cholery chowano tu zmarłych. Pochowanych tu choleryków upamiętniono nieistniejącym obecnie krzyżem drewnianym. W 1894r. stał tu krzyż jak wspomina ks. M.Smoliński z datą 1786r. „przeniesiony z drogi sokołowskiej”.
Ks. Adam Orłowski(1796- 1850). Przybył do Dulska 6 listopada 1832r. Urodzony w Raczycach w parafii Lubowidz. Uczył się w Żurominie i w Warszawie u księży Misjonarzy, do których wstąpił. Po skończonych studiach i przyjęciu święceń kapłańskich uczył się w Krakowie i Włocławku. Opuściwszy zgromadzenie dla słabości zdrowia szukał polepszenia w wiejskiej ustroni. Przyzwyczajony do wspaniałych kościołów nie mógł obojętnie patrzeć na ubóstwo dulskiego i pragnął jego stan polepszyć. Umarł 14 stycznia 1850, mając 54 lata. Pochowany jest w Dulsku przy drzwiach kościelnych od strony plebanii.
Ks. Ludwik Lewandowski (1827-1860). Przybył do Dulska w 1854r. Urodzony we wsi Noskowo koło Zakroczymia. (W miejscowości tej urodził się Andrzej IV Noskowski herbu Łada (ur.1492, zm. 23 października 1567) – biskup płocki, fundator i mecenas z epoki Renesansu.) Ze świadectwem ukończenia szkół płockich wstąpił do seminarium w Pułtusku. (do 1864 r. w diecezji płockiej były dwa seminaria : w Płocku uczyli misjonarze, w Pułtusku świeccy). Po wyświęceniu przez dwa lata był wikariuszem w Ostrołęce oraz zarządzał przez rok parafią w miejscowości Szpetal. Zmarł 20 grudnia 1860 r. mając 33 lata. Pochowany jest przy kościele parafialnym w Dulsku.
Cmentarz przykościelny był wzmiankowany w wizycie biskupiej w 1781 roku: „Cmentarz dobrze ogrodzony i na zielazne haczyki furtka do niego się zamyka, żadnych targów na nim nie bywa…”
Ks. Jan Spira ur. w Siewierzu w 1839r. zm. 1911r. Proboszcz parafii Dulsk przed 1889-1909r. Pochowany na cmentarzu w Dulsku.
Ks. Józef Janicki ur. 6 marca 1924 w parafii pw. Wniebowzięcia NMP w Dulsku. Święcenia kapłańskie przyjął 12 października 1952r. Pracował w diecezji płockiej. Zmarł 10 grudnia 2004r. Pochowany na cmentarzu w Dulsku.
